Ścieżka edukacyjna „Dolina Gorcowego Potoku” rozpoczyna się na polanie Trusiówka w przysiółku Lubomierza - Rzekach. Na przejście ponad pięciokilometrowej trasy zaplanować trzeba ok. 4–5 godzin. Wśród 10 przystanków kilka poświęconych jest historii szałaśnictwa oraz roślinności występującej na polanach.
Wędrując ścieżką dowiemy się, czym charakteryzuje się górski klimat i co to jest fitoklimat lasu. Pomiędzy przystankiem 5 a 6, po obu stronach ścieżki leżą butwiejące kłody, których rozkład jest etapem naturalnego cyklu życia lasu. Na Podskałach – najciekawszej pod względem kulturowym w GPN znajduje się kompleks szałasów z oryginalnymi detalami architektonicznymi.
W dolinę Gorcowego Potoku warto wybrać się wczesną wiosną, aby zobaczyć piękne, lecz krótkotrwałe zjawisko kwitnienia runa leśnego. Latem atrakcyjniejszym elementem wycieczki będą gorczańskie łąki w pełni kwitnienia.
Wędrując ścieżką dowiemy się, czym charakteryzuje się górski klimat i co to jest fitoklimat lasu. Pomiędzy przystankiem 5 a 6, po obu stronach ścieżki leżą butwiejące kłody, których rozkład jest etapem naturalnego cyklu życia lasu. Na Podskałach – najciekawszej pod względem kulturowym w GPN znajduje się kompleks szałasów z oryginalnymi detalami architektonicznymi.
W dolinę Gorcowego Potoku warto wybrać się wczesną wiosną, aby zobaczyć piękne, lecz krótkotrwałe zjawisko kwitnienia runa leśnego. Latem atrakcyjniejszym elementem wycieczki będą gorczańskie łąki w pełni kwitnienia.
Najciekawsze miejsca i obiekty:
- Polana Trusiówka (przystanek nr 1) – dzięki corocznemu koszeniu jest bogata w gatunki flory. Miejsca wilgotne porasta młaka kozłkowo – turzycowa, która w czerwcu wyróżnia się białym kolorem owocostanów wełnianki szerokolistnej. Sąsiaduje z nimi łąka ostrożeniowa, z wysokim fioletowym ostrożeniem łąkowym. W miejscach suchszych rosną m.in. storczyki: podkolan biały i stoplamek szerokolistny.
- Gorcowy Potok (przystanek nr 2) – malownicza dolina górskiego potoku z urozmaiconym korytem. Woda przeciska się wśród głazów piaskowcowych i spada z kilku progów, tworząc niewielkie wodospady. W brzegu pięknie widoczna odkrywka fliszu karpackiego.
- Buczyna karpacka (pomiędzy przystankami 4 i 5) Rosnące tu buki i jodły osiągają spore rozmiary. W najniższej warstwie lasu znaleźć można liczne siewki i kilkuletnie drzewa. Wśród nich leżą murszejące kłody, porośnięte grzybami i mszakami. Taki zróżnicowany las jest miejscem życia wielu zwierząt.
- Polana Podskały (przystanek 8) z kilkoma szałasami pasterskimi, w układzie tzw. „rzędówki”, pięknie wkomponowanymi w krajobraz polany. Są świadectwem historii gorczańskiego pasterstwa. Jeszcze w latach 80-tych XX wieku na polanie wypasano owce.
- Jaworzynka (punkt 10) – najwyższe wzniesienie na trasie ścieżki edukacyjnej - wys. 1026 m n.p.m. z którego podziwiać można widok m.in. na najwyższy szczyt Beskidu Wyspowego – Mogielicę. W grzbietowej części polany znajduje się rów o głębokości ok.1 m i długości ok. 20 m. Powstanie takiej formy wiąże się z budową geologiczną. W miejscu styku dwóch warstw skalnych powstało osuwisko, którego efektem jest rozsunięcie górnych partii grzbietu. Proces ten został zapoczątkowany ruchami grawitacyjnymi oraz erozyjnym działaniem potoku, podcinającego grzbiet.
Sprawdź przebieg na mapie
Nawierzchnia
Śliskie stopnie, fragment drogą stokową.
Uwagi
Obowiązuje zakaz wprowadzania psów i wjazdu rowerem.